Thai
Not available in English
ชีวิตของพระในแต่ละปี หากไม่นับกาลเวลาที่แบ่งออกเป็น ๔ ฤดูกาลตามลกัษณะภูมิอากาศของคนที่อยู่อาศัยในประเทศน้ีแล้ว มองมาถึงการดำเนินชีวิตของพระสงฆ์ก็น่าจะมีอยู่เพียง ๒ กาลเท่านั้น คือกาลเขาซึ่งไม่มีคำเรียกขานอย่างเป็นทางการ ภาษาชาวบ้านเรียกกันง่ายๆว่า พระจำพรรษากับพระออกพรรษา กาลอยู่จำพรรษา หมายถึง การเปล่งวาจาอธิฐานเพื่ออยู่ในอาวาสใดอาวาสหนึ่งเป็นระยะเวลา ๓ เดือนไม่เดินทางไปค้างคืนที่อื่น ยกเว้นแต่มีเหตุจำเป็นซึ่งได้มีพระพุทธานุญาตให้สามารถไปค้างคืนในสถานที่ ที่ไม่ใช่อาวาสที่อธิฐานอยู่จำพรรษาได้
สิ่งที่เรียกว่าเป็นข้อยกเว้นนั้นมี ๔ ประการ คือ
- ไปเพื่อพยาบาลหรือทำการดูแลเพื่อนสหธรรมิกหรือมารดาบิดาผู้เจ็บไข้
- ไปเพื่อระงับเพื่อนสหธรรมิกที่ปรารถนาจะลาสิกขา
- ไปเพื่อกิจของสงฆ์ที่ต้องทำการอย่างเร่งด่วน เช่น หาทัพพสัมภาระมาซ่อมแซมวิหารที่ชำรุดลงในปัจจุบันทันด่วน
- ไปเพื่อบำรุงศรัทธาของทายกซึ่งได้นิมนต์มาเพื่อการบำเพ็ญกุศลของเขา
แม้ จะมีเหตุจำเป็นด้วยกิจดังกล่างแล้ว พระสงฆ์ก็ไปทำกิจได้ไม่เกินคราวละ ๗ วัน ภายใน ๗ วัน ต้องกลับมาสู่อาวาสที่ตนได้อธิฐานอยู่จำพรรษาเหมือนเดิม
ดัง นั้น กาลพรรษา ประจำปีนี้มาถึงอีกครั้งแล้ว เวลา ๓ เดือนคิดว่าน้อยก็เป็นของน้อยจนต้องเร่งเตือนตนเองให้ตื่นตัว ทำกิจที่ควรทำอย่างต่อเนื่องไม่รั้งรอ หากคิดว่ามากก็เป็นเวลาที่มากพอเพื่อที่จะสมาทานหลีกเว้นสิ่งที่ควรหลีกเว้น และสมาทานข้อปฎิบัติอันเกื้อกูลต่อการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องดีงาม ซึ่งจะนำไปสู่การเป็นอยู่โดยภาสุขทั้งส่วนตนและส่วนรวมสีบไป
ขอกัลยาณชนผู้ใฝ่ใจต่อศีล ต่อธรรม ได้เจริญงอกงามไพบูลย์ในศีลในธรรมที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ดีแล้ว โดยทั่วหน้ากันเทอญ…
พระราชธรรมวิเทศ
เจ้าอาวาสวัดพุทธานุสรณ์
เมืองฟรีมอนท์ ซานฟรานซิสโก เบย์ แอเรีย
